|
|
|
Toward a just transition to a democratic new normal in Myanmar
Cross-border migrant workers and the Covid-19 pandemic
|
|
|
|
|
|
Myanmar cross-border migrant workers overwhelmingly come from and are rooted in rural areas of the country; an estimated 5 million of them working mostly in Thailand, China and Malaysia, and have an estimated combined income remittance of up to US$8 Billion per year. These cross-border migrant workers are very resourceful people. They find their jobs and get to their work sites on their own. They managed to come home amidst the global pandemic on their own. They stay alive largely on their own. Such experience reveals the great political agency of rural working people – their autonomy and capacity to understand and change their conditions. Will the rural working people of Myanmar be able to change the course, and construct their future according to their own conscious class and identity standpoint? That’s an open question. But ultimately, and paraphrasing one famous political economist, Myanmar working people make their history but not just as they please, not in the conditions of their own choosing, but under circumstances directly encountered and transmitted from the past.
In this short brief we move from what Covid-19 tells us about cross-border migrant labour originating in Myanmar, to more overall remarks about rural development and the entry of particular capital into the Myanmar countryside. We believe that this kind of basic knowledge will help in generating the appropriate public knowledge that is necessary in addressing the current crisis and toward building a post-pandemic new normal that is socially just. Our action research is being compiled into a detailed and lengthy study where life stories of cross-border migrant workers and social structures in and from the rural areas are front and center. The brief that follows here aggregates key highlights of that longer study. We invite readers to also read the full report, which will be available by the end of October 2020 in Burmese and English.
|
|
|
|
|
|
အေျခအေနသစ္ႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ ျမန္မာနိုင္ငံအျဖစ္သို႔ တရားမၽွတစြာ ကူးေျပာင္းျခင္း
နိုင္ငံတကာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားႏွင့္ ကိုဗစ္-၁၉ ကပ္ေရာဂါေဘး
|
|
|
|
|
|
| |
ျမန္မာနိုင္ငံ၏ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားအမ်ားစုမွာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားမွ ျဖစ္ကာ ထိုေဒသမ်ားတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိနက္ရွိုင္းက်ယ္ျပန႔္စြာရွိေနပါေသးသည္။ ခန႔္မွန္းေျခအားျဖင့္ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ၅ သန္းခန႔္သည္ ထိုင္း၊ တ႐ုတ္ ႏွင့္ မေလးရွား စသည့္နိုင္ငံမ်ားတြင္ အမ်ားစု အလုပ္လုပ္ေနၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း ျပည္တြင္းသို႔ ေငြျပန္လႊဲသည့္ ခန႔္မွန္းပမာဏ ေဒၚလာ ၈ ဘီလီယံခန႔္ရွိပါသည္။ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားသည္ အလြန္ေတြးဆႀကံစည္တတ္ၾကပါသည္။ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ အလုပ္မ်ားရွာေဖြကာ အလုပ္ရွိရာနိုင္ငံျခားသို႔ ကိုယ့္အစီအစဥ္ႏွင့္ သြားေရာက္နိုင္ ၾကသည္။ ကပ္ေရာဂါျဖစ္သည့္ ကာလတြင္လည္း ၎တို႔အစီအစဥ္ျဖင့္သာ ကိုယ့္ရပ္ရြာရွိရာ ျပန္လာနိုင္သည္။ ၎တို႔၏ ဘဝရွင္သန္ရပ္တည္နိုင္ရန္ ကိုယ့အားကိုယ္ကိုးကာရွင္သန္နိုင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသရွိ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔၏ အေျခအေနအား နားလည္နိုင္စြမ္းရွိကာ ေျပာင္းလဲယူနိုင္ေသာ အစြမ္းအစ (political agency) ရွိၾကသည္ကိုျမင္ရပါသည္။ ေက်းလက္ေဒသတြင္ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနရသူမ်ား အေနျဖင့္ ၎တို႔၏လူတန္းစားႏွင့္ လူမႈသေကၤတအေျခအေန. သိျမင္မႈအေပၚ အေျခခံကာ ၎တို႔၏အနာဂတ္အား ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ယူနိုင္ပါမည္ေလာ။ ယခုေမးခြန္း အတြက္အေျဖမရွိေသးပါ။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း အလြန္ေက်ာ္ၾကားသည့္ နိုင္ငံေရးေဘာဂေဗဓပညာရွင္တစ္ဉီး၏ စကားအတိုင္းဆိုရလၽွင္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အလုပ္သမား လူတန္းစားအေနျဖင့္ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ဖန္တီးနိုင္ေသာ္လည္း မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္၊ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သည့္ အေျခအေနေအာက္တြင္ မဟုတ္နိုင္ဘဲ အတိတ္မွျဖစ္လာေသာ အေျခအေနမ်ား ေအာက္တြင္သာလႈပ္ရွားနိုင္ၾကသည္။
ယခုသုေတသနအစီရင္ခံစာတြင္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ၁၃၆ ဉီး (အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား၊ မတူညီသည့္ အသက္အုပ္စုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား၊ ေဒသအသီးသီး (မေကြး၊ မႏၲေလး၊ စစ္ကိုင္း၊ ရွမ္း ႏွင့္ မြန္ ျပည္နယ္) တို႔ကိုေမးျမန္းထားပါသည္။ လူအေယာက္ ၁၂၀ ကို ဧၿပီႏွင့္ ဩဂုတ္လအတြင္းေမးျမန္းခဲ့ကာ က်န္သည့္ ၁၆ေယာက္ကို ျမန္မာနိုင္ငံအလယ္ပိုင္းရွိ တိုင္း ၃တိုင္း တြင္ ၂၀၁၉ ဩဂုတ္ႏွင့္ စက္တင္ဘာ ႏွစ္လအတြင္း ေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ ယခုအစီရင္ခံစာအားျဖင့္ မည္သူေတြက ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ားျဖစ္သနည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားျဖစ္လာခဲ့နည္း၊ ၎တို႔၏ လက္ရွိအေျခအေနမ်ား အေပၚမည္ကဲ့သို႔ ရႈျမင္ၾကသနည္း စသည့္ေမးခြန္းမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္၍ ပိုမိုနားလည္မႈ တည္ေဆာက္ယူနိုင္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ယခုအစီရင္ခံအက်ဥ္းခ်ဳပ္တြင္ ကိုဗစ္-၁၉မွတဆင့္ ေျပာေသာ ျမန္မာနိုင္ငံမွ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားၿပီး ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ့ၿဖိဳးေရးက႑ ႏွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ ေက်းလက္ေဒသမ်ားသို႔ အရင္းရွင္စီးပြားေရး ဝင္ေရာက္ လာမႈအေပၚ ျခဳံငုံသုံးသပ္ထားပါသည္။ ယခုသုံးသပ္ခ်က္မ်ားအားျဖင့္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ အက်ပ္အတည္းအား ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားနိုင္ရန္ ျပည္သူမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာဗဟုသုတ အေနျဖင့္ အေထာက္အကူျပဳနိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ ကပ္ေရာဂါအလြန္တြင္ အသစ္ျဖစ္လာမည့္ ပုံမွန္အေျခအေနကို လူမႈေရးတရားမၽွတမႈရွိစြာ တည္ေဆာက္နိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။ ယခုအစီရင္ခံစာအက်ဥ္းခ်ဳပ္တြင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား၏ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းမ်ား၊ ေက်းလက္ေဒသ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း တည္ေဆာက္ပုံစသည္တို႔ကို အဓိကထား၍ ေဖာ္ျပကာ မီးေမာင္းထိုးျပလိုသည့္ အခ်က္မ်ားကိုသာ စုစည္းတင္ျပ ထားပါသည္။ ျမန္မာႏွင့္ အဂၤလိပ္ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ နိုဝင္ဘာလ ၂၀၂၀ ကုန္တြင္ ထြက္လာမည့္ အစီရင္ခံစာ အျပည့္အစုံအား စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဖတ္ရႈသုံးသပ္နိုင္ဖို႔ရန္လည္း ဖိတ္ေခၚပါသည္။
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
