Παλαιότερα η έννοια της λέξης ευγένεια, ειδικά στην Δύση, ήταν ταυτισμένη είτε με κάποιον τίτλο που καθόριζε μια συγκεκριμένη κοινωνική τάξη και καταγωγή ή έναν ορισμένο κώδικα συμπεριφοράς ανάμεσα στις ανθρώπινες συναναστροφές. Η εφαρμογή του κώδικα αυτού αποσκοπούσε κυρίως στην κοινωνική καταξίωση μέσω μιας καλής εικόνας. Αργότερα, όσο ανέβαινε το μορφωτικό επίπεδο των κοινωνιών ταυτίστηκε με πιο εκλεπτυσμένες συμπεριφορές όπως ο σεβασμός στον άλλον και η ειλικρίνεια, τα οποία ενυπήρχαν και καλλιεργούνταν και αυτά στο πλαίσιο μιας κοινωνικής ηθικής.
Η ρίζα όμως της ευγένειας ανάγεται στην ίδια την φύση της ψυχής η οποία αποτελεί μια από τις σημαντικότατες εκδηλώσεις της, όποτε η ίδια επιθυμεί να εκφραστεί. Ακούμε να λέγεται για ορισμένους, “είναι ευγενική ψυχή” δίχως να ταυτίζουμε αυτό που νιώθουμε για αυτό το άτομο με την συμπεριφορά του ή την καταγωγή του.
Η αληθινή ευγένεια χαρακτηρίζεται από μια βαθιά αγνή πρόθεση και ένα καθαρό βλέμμα του ατόμου απέναντι σε οτιδήποτε βρίσκεται μπροστά του. Πρώτα από όλα όμως στον ίδιο τον εαυτό.
Την Τρίτη 18 Δεκεμβρίου μέσα από ένα βιωματικό εργαστήρι θα ερευνήσουμε την φύση της ευγένεια εντός μας και θα προσπαθήσουμε να την αναδύσουμε και να την μοιραστούμε με τους άλλους.
| 
